ابرازعشق فوتبالی

ﻧﺘﯿﺠﻪ ﯼ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﺴﺎﻭﯼ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺷﺪ

ﺩﺭﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﻪ نفع ﺗﻘﺪﯾﺮ،ﻗﺎﻧﻮﻥ ﮔﻞ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻣﻨﺤﻞ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺗﻮﺑﺎ ﮔﻞ ﻟﺒﺨﻨﺪﺕ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﯼ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﺮﺍ ﺑﺸﮑﻨﯽ.

ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺣﺘﯽ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺍﯼ ﻭﻗﺖ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺯ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘﻦ انتقام ﺍﺯ ﻏﻢ ﺗﻮ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﮑﺮﺩ.
ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﮔﻞ ﺭﺍﺍﺯﺗﻮﺧﻮﺭﺩ.
ﺗﻮ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﯼ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍﺑﺎﻣﻬﺎﺭﺗﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﮔﺸﻮﺩﯼ ﻭﺗﺮﺟﯿﺢ ﺩﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﯼ ﺳﮑﻮﺗﻢ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ.

ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺗﮑﻞ ﺍﺯﭘﺸﺖ ﮐﺎﺭﺕ ﻗﺮﻣﺰ ﺩﺍﺭﺩ

ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺯﺩ
ﺩﺍﻭﺭﻫﺎ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ؟

ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺣﺘﯽ ﮐﺎﺭﺕ ﺯﺭﺩ ﻧﺸﺎﻧﺶ ﻧﺪﺍﺩ.
ﭼﺮﺍ ﻫﯿﭻ ﺩﺍﻭﺭﯼ ﺧﻄﺎﻫﺎﯼ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﺪ.

ﺯﯾﺒﺎ!

ﺳﮑﻮﺕ ﺗﻮﺧﻄﺎﯼ ﻣﺴﻠﻤﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻨﺎﻟﺘﯽ ﺩﺍﺭﺩ

ﺯﯾﺒﺎ !

ﻏﻤﺖ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍﺩﺭﻭ ﮐﺮﺩ
ﻣﺪﺕ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻓﺎﻉ ﺁﺧﺮ ﯾﺎﻫﻤﺎﻥ ﻋﻘﻞ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻣﺼﺪﻭﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ
ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺩﺍﺋﻢ ﺑﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺯﺍﺩ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﻨﺎﺭﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﻗﻠﺒﻢ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ.

ﺣﻘﺎ ﮐﻪ…….

ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﯼ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺑﺴﺘﯽ ﻭﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒ ﺩﻝ ﺭﺳﻮﺍﯼ ﻣﺮﺍیافتی.

ﺯﯾﺒﺎ !

ﻗﻀﯿﻪ یک کرنرﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﻮ ﺍﺯﻫﻤﻪ ﻃﺮﻑ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻞ ﺯﺩﯼ
ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭﺕ ﻧﺰﻥ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﯾﻦﻫﺎﺷﻮﺕ ﻫﺎﯼ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﯾﮏ ﻧﻔﺲ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ
ﺿﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ که ﺩﻓﻌﺸﺎﻥ ﮐﻨﯽ
ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻣﻦ ﻧﮕﺬﺍﺭ ﻓﺮﺍﻕ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎﺯﯼ ﻧﺨﺴﺖ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺟﺎﻡ ﭘﯿﮑﺎﺭ ﺣﺬﻓﻢ ﮐﻨﺪ.

ﺯﯾﺒﺎ!

ﺗﻮ ﭼﻪ ﺁﺳﺎﻥ ﻣﺮﺍﺍﺯﺟﺪﻭﻝ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﯼ ﺁﺧﺮ ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﯼ
ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﻞ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺣﺎﻻﮐﻪ ﺩﺭﮐﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯿﺖ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺍﺯ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺁﻭﺍﻧﺘﺎﮊ ﺑﮕﯿﺮ

ﺯﯾﺒﺎ !

ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﯿﻦ ﻧﻮﺩ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﻫﻢ ﺭﻫﺎﯾﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ

ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺗﺠﺪﯾﺪﻧﻈﺮ ﮐﻦ
ﺗﻮ ﺩﯾﮕﺮﮐﺎﺭﺕ ﻗﺮﻣﺰ ﻧﺸﺎﻧﻢ ﻧﺪﻩ
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﯾﮏ ﮐﺎﺭﺕ ﺯﺭﺩ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﺩ،

ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻄﺎﯾﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽ ﺍﻭﺳﺖ
ﻗﺮﻣﺰ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ .

ﺯﯾﺒﺎ !

ﻣﺤﺮﻭﻣﻢ ﻧﮑﻦ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ
ﻣﻦ ﺑﺎﺩﯾﺪﺍﺭﺗﻮ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﻭﺗﻮﭖ ﺗﻘﺪﯾﺮﺭﺍﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺳﯿﺪ
ﻭ ﺑﺎ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭘﯿﺶ ﮐﺴﻮﺗﯽ ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺟﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ .
ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺍﺯ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﻧﯿﻢ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ :

((ﺗﺎ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ))